Buikademhaling oefenen

Buikademhaling oefenen

tandpastaHeb jij het gevoel dat je niet in je buik kunt ademen? Dat je eigenlijk altijd je borst voelt bewegen en dat je regelmatig moet zuchten of een extra hapje lucht pakt?

Ik leg dan wel eens uit dat je deze ademhaling kunt vergelijken met een plastic tube tandpasta!

Wanneer je in de onderkant van een tube tandpasta knijpt gaat de inhoud een beetje naar boven. En zeker wanneer je van onder steeds meer knijpkracht geeft zal de pasta helemaal bovenin komen te zitten. Wanneer je de tube een poosje los laat en gewoon op de dunne onderkant laat rusten zal de pasta vanzelf weer zakken. Loslaten helpt!

Zo werkt het ook ongeveer in ons lichaam. Wanneer jij gespannen bent en je zet stressgevoel op je buik en billen zal de adem a la seconde hoog op je borst zitten. Wanneer je echter afgeleid bent en je laat je lijf op de “automatische piloot” zijn eigen gang gaan ( je laat los), zakt de adem weer naar zijn rustplek, de buik.

Wanneer je bijna chronisch op de borst ademt kan het gebeuren dat je adem tekort komt bij het sporten. Je hebt zo weinig ruimte over om “op te schakelen” naar een hogere ademhaling, dat je heel snel hijgt en conditie te kort komt. Wanneer je start met sporten en je begint bij de buikadem, kun je daarna nog opschakelen naar de flankademhaling en hebt je dan nog ruimte over om in de borst te ademen. Hierdoor kun je makkelijker en langer inspannen.

De buikademhaling is er normaliter alleen in rust. Dus als je zit, ligt of stilstaat. Je voelt dat je in de buik ademt doordat je hele buik rustig op en neer deint en je borst nagenoeg stil blijft. Je voelt dat je “onder je borst door” ademt richting je buik. Wanneer je een tailleband van een broek of rok om je buik voelt zitten, voel je deze afwisselend strakker en losser komen te zitten door de deining van je adem. Inademen maakt dat je buik boller wordt en uitademen maakt dat je buik weer rustig niets aan het doen is. Wanneer je een borstademhaling hebt beweegt de buik juist omgekeerd.

Oefen maar eens rustig liggend in je bed. Handen op de buik en dan voelen of je buik op en neer deint op het rustige ritme van de adem. Misschien dat je zelfs kunt voelen dat de adem niet continue doorgaat, maar dat er “pauzes” zijn, waarop je niet in- of uitademt. Gewoon niets. Dan ben je echt heerlijk rustig aan het ademen in je buik. Een ademhaling van rond de 10 keer per minuut mag je rustig noemen. Doe je best!